Długi alimentacyjne

Długi alimentacyjne

Nigdy nie myślałem, że moje życie będzie tak wyglądać. Chciałem mieć normalną rodzinę, żonę, dzieci i psa, ale jak widać czasem o to trzeba mocno zawalczyć. Często myślę, że to wszystko co się wydarzyło to tylko moja wina!

Ostatnio gdzieś przeczytałem, że alimenty są w czołówce jeśli chodzi o przyczyny długów. Zmusiło mnie to do głębokiej refleksji, przelania myśli na papier i chęci podzielenia się swoimi spostrzeżeniami.

Utonąłem w długach, w zasadzie to już myślałem o rozwiązaniach ostatecznych, ale jak później mają żyć dzieci, ze świadomością ojciec samobójca? Nie mogłem im tego zrobić.

Po raz pierwszy ojcem zostałem w wieku 18 lat. Nieplanowane rzecz jasno ojcostwo, dziewczyna też przypadkowa, poznaliśmy się na obozie wspinaczkowym, moje życie dopiero się zaczynało, a tu bach dziecko! Musiałem pomóc, nawet myślałem o ślubie, ale rodzice przekonali mnie bym poczekał! Po co się spieszyć! Potem rozwód, płacz, nerwy, dajcie sobie czas. Poszedłem do pierwszej lepszej pracy, płaciłem jej miesięcznie ile mogłem, dzieckiem też się zajmowałem praktycznie dziennie po pracy i w weekendy. Jak poszło do żłobka trochę odetchnąłem.

W międzyczasie poznałem kolejną kobietę i znów po kilku tygodniach znajomości ciąża. Ponoć brała tabletki, ale nigdy tego nie sprawdziłem, jak widać wcześniejsza sytuacja nie nauczyła mnie rozumu. Urodziły się bliźniaki.

Nie wnikając w szczegóły już w czasie ciąży wiedziałem, że to nie jest ta kobieta. Wydatków dwa razy tyle, bo i dzieci dwójka. W wieku 21 lat miałem już troje dzieci. Z racji tego, że nie zarabiałem super obie panie wniosły sprawę do sądu o ustalenie alimentów. Nie były wysokie, ale płacić trzeba było. Zazwyczaj dawałem im do ręki, rzadziej robiłem przelew. Było to kilka dobrych lat temu i bankowość internetowa nie była jeszcze tak popularna.

Po kolejnych trzech latach poznałem wreszcie wspaniałą kobietę, jak mi się wydawało. Starsza ode mnie o kilka lat, wykształcona, na dobrej posadzie. Była już po 30. i chciała mieć dziecko, to był jej warunek. Zakochany zgodziłem się! Po kilku miesiącach znów byłem ojcem. Mieszkaliśmy razem, mieliśmy nawet psa, czyli wszystko jak sobie zaplanowałem i wtedy zaczął się koszmar.

Matki moich dzieci podały mnie do sądu, że przez lata nie płaciłem zasądzonych alimentów!!!!! Każdego miesiąca, zaraz po wypłacie jechałem do jednej i drugiej! Oddawałem co im się należy! Oprócz tego kupowałem dzieciom zabawki, pokrywałem inne koszty, przedszkole, później wydatki szkolne, zabierałem na wakacje i krótkie wycieczki.

Byłem zszokowany, gdy dostałem wezwanie na pierwszą rozprawę. Wrednie patrząc mi w oczy kłamała, że od lat nie płacę, no może jakieś drobne dawałem, ale alimentów nie płacę takich jak są zasądzone. Dzieci rosną i ona dłużej nie może czekać. Zmówiły się. Zrobiły z siebie przed sądem pokrzywdzone, biedne matki. Jak można coś takiego zrobić ojcu swoich dzieci?

Później dowiedziałem się, że zabolało je to, że pookładałem swoje życie, w końcu znalazłem partnerkę, żyliśmy razem i cieszyliśmy się sobą. Mieliśmy też dziecko. Do jakiego stopnia ludzie potrafią być wredni?!

Na rozprawie nie miałem szans. Sąd poprosił mnie o udokumentowanie przekazywanych co miesiąc alimentów! Jakie udokumentowanie- pytałem rozwścieczony i zlany potem? Po prostu, przyjeżdżałem, kładłem pieniądze na stół i tyle! Czy ktoś to może potwierdzić? Tak zdarzało się, że była mama czy koleżanka. Żadna z nich nie potwierdziła moich słów. Nie widziały bym cokolwiek dawał matce swoich dzieci. Mało tego obydwie twierdziły, że dzieciom nic nie kupuję, nigdzie nie zabieram… to była porażka! Nie miałem dowodów, paragonów, nic. Przecież jak kupowałem kurtkę za 100 zł, to nie będę przetrzymywał paragonu, bo po co? Zwłaszcza jak szybciej z niej wyrośnie niż zniszczy?

I takim oto sposobem miałem do zapłaty jednej z byłych partnerek ok 80 tys, a drugiej nieco ponad 40 tys! Plus koszty sądowe. Nie wspomnę, że po drodze płaciłem jeszcze wysokie wynagrodzenie prawnikowi, który i tak na nic się zdał!

Łącznie długów na tamtą chwilę, miałem 15 tys. Groziło mi więzienie, bo to nie tajemnica, że za alimenty idzie się siedzieć! Jak zapytałem jedną z nich dlaczego? Odpowiedziała mi, że mam jej nie napastować, bo zgłosi, że ją dręczę! To już był szczyt!

I tak oto uczciwy obywatel, który ciężko pracował na każde dziecko, regularnie płacił, wpadł w długi tyko dlatego, że obdarzał byłe partnerki zaufaniem. W życiu nie przyszedłby mi do głowy taki numer. Może gdybym zobaczył jakiś film, to powiedziałbym świetna fabuła, dobry wątek i zaczął myśleć!

Dalej sprawa potoczyła się bardzo szybko. Znów sprawa do sądu i komornik! Wówczas zadzwoniła do mnie jedna z byłych partnerek i powiedziała bym jej przelewał a nie komornikowi! Byłem już mądrzejszy! Nigdy więcej! Pieniążki ile mogłem oddawałem komornikowi. Na szczęście trafiłem na bardzo fajnego faceta, który wszystko powiedział mi co i jak! Widział, że jestem uczciwy, że płacę za głupotę z młodości i naiwność!

Spłacałem niewielkie kwoty, bardzo dużo pomogła mi moja obecna żona. Dobrze zarabiała i na ile mogła, tyle mi dawała miesięcznie. Mamy dziecko, poza tym to zupełnie inna kobieta niż tamte. W końcu zdecydowaliśmy, że weźmie kredyt pod zastaw mieszkania, spłacimy je i koniec!

Moi rodzice dołożyli 30 tys oszczędności życia, wzięliśmy kredyt na resztę pod hipotekę. Obu paniom przelałem co im się niby należy! I na tym był koniec naszych kontaktów!

Dziś najważniejsze są dla mnie dzieci, wszystkie! Nie chcę by matki wychowały je na zimnych, wyrachowanych materialistów. Kiedy tylko mogę biorę je do siebie. Bliźniaki coraz częściej mówią, że chcą zamieszkać ze mną! To dla mnie największa nagroda! Dzieci czują, kto jest dobry i szczery!

Spłacamy powoli kredyt, jeszcze dużo przede mną. Dostałem taką nauczkę od życia, że nigdy bym się tego nie spodziewał. Dziś przy każdym zakupie, przelewie wpisuję dokładny tytuł! Drukuję! Chowam do teczki każde najmniejsze potwierdzenie. Paragony kseruję i podobnie! Dzięki byłym partnerkom nauczyłem się nie ufać nikomu!

Marek, Tychy.