Jak wyszedłem z długów - strona 6

 Interes życia

 Odkąd pamiętam to ja musiałem o wszystko zadbać. Wychowywałem się tylko z mamą i młodszą o dwa lata siostrą. Ojciec zostawił nas i zniknął jak miałem 8 lat. Mama nigdy nie chciała rozmawiać z nami na temat taty. Była porządną kobietą i starała się jak tylko mogła, abyśmy mieli wszystko czego nam było potrzeba. Gnieździliśmy się w trójkę w malutkiej wynajmowanej kawalerce. Niestety nie mieliśmy zbyt licznej rodziny. Mama była zdana praktycznie tylko na siebie. Byłem zmuszony szybko dorosnąć...

Nie zawsze warto pomagać ludziom

 Mimo, że od czasów mojego dzieciństwa upłynęło bez mała ponad 30 lat, nadal uważam, że otrzymałam bardzo porządne wychowanie od swoich rodziców. Zasady, które mi wpoili kiedy byłam mała nieraz zaprocentowały  w dorosłym życiu. Rodzice nauczyli mnie, że trzeba w życiu ciężko pracować, że trzeba być uczciwym, lojalnym wobec przyjaciół i, że warto pomagać innym. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak wielkie kłopoty ściągnie na mnie pomoc najlepszej przyjaciółce.

Wszystko poszło z dymem

 Miałem dobre życie. Nigdy nie zaznałem biedy, wychowałem się w normalnym domu gdzie rodzice się kochali, może nie opływaliśmy w luksusach, ale zawsze było co zjeść. Od małego ciągnęło mnie do motoryzacji, przedsiębiorczy rodzice podsycali we mnie tę pasję i zostałem mechanikiem samochodowym. Poznałem kobietę, w której zakochałem się ze wzajemnością, aby po pięciu latach związku się z nią ożenić. Mieliśmy dwójkę dzieci, 12 letniego Sebastiana i 8 letnią Dagmarę.

 Gdy się żeniłem rodzice sprzedali jedną z działek, które posiadali, abyśmy mogli wybudować dla siebie dom, a rodzice Kamili...

 Moja walka o życie psa

Gdyby te wszystkie perypetie nie przydarzyły się mi tylko usłyszałbym je od innej osoby jako jej życiową historię chyba bym nie uwierzył. Patrząc wstecz na swoje perypetie  dochodzę do wniosku, że moje życie nadaje się na dobry film, albo książkę. Zainspirowany ostatnią rozmową z moją przyjaciółką (pozdrawiam Cie Ala!) postanowiłem podzielić się swoją historią. Ku pokrzepieniu serc zmagających się z problemami i jako dowód, że można wyjść nawet z największej matni.