Jak wyszedłem z długów - strona 16

Spłacam cudze długi

Takie historie oglądałam kilka lat temu na ekranie telewizora w programach interwencyjnych. Dziś sama zastanawiam się nad taką opcją, by przestrzec innych, a może ktoś podsunie mi jeszcze jakieś rozwiązanie, które pomoże szybciej stanąć na nogi

Urodzony hazardzista

Zawsze, gdy poznaję człowieka padają te same słowa: jestem hazardzistą, obecnie nie gram, ale co będzie jutro tego nie wie nikt! Oczywiście nie od razu przy pierwszym podaniu ręki, ale w trakcie kolejnych spotkań zazwyczaj mówię o tym, że jestem hazardzistą. Już na samą myśl o adrenalinie, podnieceniu, ekscytacji przy ruletce mam ochotę wskoczyć w wypachnione ubrania i ruszyć, by tym razem fortuna się do mnie uśmiechnęła.

Próbuję jeszcze raz

Mówi się, że dwa razy nie wchodzi się do tej samej rzeki. Chcę spróbować, bo w zasadzie wyjścia mam dwa: wyjechać za granicę albo do dużego miasta bądź jeszcze raz mądrzejszy o doświadczenia otworzyć własną działalność. Nie chcę być weekendowym tatą i mężem, który jest w domu raz na dwa tygodnie

Życie po długach

Wychowałam się w domu, w którym na wszystko wiecznie brakowało. Ojciec był górnikiem, mama nie pracowała. Mimo że górnicy dobrze zarabiali, to z jednej wypłaty ciężko było utrzymać rodzinę. Ojciec szybko przeszedł na emeryturę, mógł podjąć dodatkową pracę, ale nie chciał. Już wówczas postanowiłam, że nigdy nie będę żyła jak oni. Chciałam od życia czegoś więcej niż m3 w bloku i starego fiata. Marzyłam, by zostać osobą publiczną, modelką, aktorkę, piosenkarką.